Cat dream dilemma

μετά από πολύ καιρό θυμόμουν όνειρο.
περίεργο όνειρο, αλλά περιέργως αποκαλυπτικό για μένα.

η συνταγή, όπως όλα τα όνειρά μου:
250 γρ. γεγονότα πραγματικά που συνδέονται χτυπώντας τα ελαφρά με
1500 γρ. "αυτά που μ'απασχολούν".

200 γρ. γεγονός 1:
το ψωρόγατό μου γέννησε τρία γατιά, από τα οποία το ένα μετά απο λίγες μέρες πέθανε και το έθαψα στον ακάλυπτο (αλλιώς που να βρεις μέσα στο κέντρο της Θεσ'νίκης ανοιχτό πράσινο...σε λίγο από το πολύ τσιμέντο ούτε τους πεθαμένους μας δεν θα μπορούμε να θάψουμε).
50 γρ. γεγονός 2:
χθές έκλεισα το ψωρόγατο κατά λάθος πίσω στον ακάλυπτο και δεν μπορούσε να φύγει απο πουθενά. νιαούριζε, το άκουσα, finito la musica.
1500 γρ. "αυτά που μ'απασχολούν":
ένας χωρισμός...έτσι απλά.

Παίρνουμε όλα τα παραπάνω, τα κοπανάμε στο μυαλό μου, το ταρακουνάμε καλά και το βάζουμε να κοιμηθεί σε όχι παραπάνω από 25 βαθμούς (φτάνει πια όλο το καλοκαίρι).

Το όνειρο λοιπόν:
Ξυπνάω δήθεν από νιαουρίσματα που ακούω μπροστά από το υπνοδωμάτιο όπου βρίσκεται ο ακάλυπτος.
Σηκώνομαι, ανοίγω τη μπαλκονόπορτα και βλέπω δύο νεογέννητα γατιά (guess what, έμοιαζαν με αυτό που πέθανε).
Ψάχνω για τη γάτα, άφαντη η γάτα.
Παρατηρώντας τα γατιά βλέπω πως ενώ το ένα φαινόταν μια χαρά, το άλλο ήταν τραυματισμένο και πολύ αδύναμο.
Ήθελα να τα σώσω, αλλά κάτι μέσα μου έλεγε πως έπρεπε να διαλέξω ένα από τα δύο.
Ή το ένα που φαινόταν να έχει τις περισσότερες πιθανότητες να ζήσει ή εκείνο που αιμορραγούσε ήδη, οπου δεν ήμουν σίγουρος αν θα τα έβγαζε πέρα ούτως ή άλλως.
Το δίλημμα.

Και φυσικά ξύπνησα πριν πάρω την απόφαση.